Το Πάρκινσον (PD), είναι η δεύτερη πιο συχνά εμφανιζόμενη νευροεκφυλιστική νόσος μετά το Alzheimer. Είναι μία νόσος πολυπαραγοντική που μπορεί να συνδυάζει κληρονομικότητα, διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες και τη γήρανση στην συντριπτική της πλειοψηφία. Αν και ο μηχανισμός της προοδευτικής απώλειας των νευρώνων (DA) παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ασαφής, στα παθολογικά χαρακτηριστικά της νόσου του Parkinson ανήκει η μη φυσιολογική συσσώρευση α-συνουκλεΐνης και ο σχηματισμός σωμάτων Lewy που οδηγούν σταδιακά στον εκφυλισμό των ντοπαμινεργικών νευρώνων (DA), το συμπαγές τμήμα της μέλαινας ουσίας (SNpc). Ανάμεσα στα βασικά συστατικά της παθογένειας της νόσου έχουν αποδειχθεί μέσα από κλινικές μελέτες η μιτοχονδριακή δυσλειτουργία και το αυξημένο οξειδωτικό στρες.

Τα αντιδραστικά είδη οξυγόνου (ROS), που δημιουργούνται κυρίως από τα μιτοχόνδρια ως αντίδραση στο οξειδωτικό στρες, προκαλούν βλάβη στα μιτοχόνδρια και ξεκινούν εκφυλιστικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της ενεργοποίησης των καταρράξεων απόπτωσης και νέκρωσης. Το Parkinson σχετίζεται με τη δυσλειτουργία ή ακόμα και την απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων στον εγκέφαλο, την έλλειψη ντοπαμίνης, και το σχηματισμό παθολογικών σωματιδίων-πρωτεϊνών, των Lewy Bodies, στους νευρώνες και επηρεάζει κυρίως το πεδίο της κίνησης. Η φυσική εξέλιξη της νόσου του Parkinson περιλαμβάνει μια προοδευτική επιδείνωση, όπως συνήθως συμβαίνει σε όλα τα εκφυλιστικά νοσήματα του νευρικού συστήματος. Η νόσος του Πάρκινσον παθολογικά χαρακτηρίζεται από προοδευτική εκφύλιση των μέλαινας κυττάρων που συνοδεύεται από μικρογλοιακή ενεργοποίηση. Το Γανόδερμα προστατεύει αποτελεσματικά τους ντοπαμινεργικούς νευρώνες από φλεγμονώδη βλάβη. Ο υποκείμενος μηχανισμός φαίνεται να σχετίζεται με την ικανότητα της Γανοδέρματος να προστατεύει από την παραγωγή τοξικών παραγόντων που προέρχονται από μικρογλοία (NO, TNF-α, IL-1β και υπεροξείδιο). Η μικρογλοία, είναι τα μόνιμα έμφυτα ανοσοκύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη νευρο-φλεγμονώδη διαδικασία. Το Γανόδερμα μπορεί να αναστείλει τη δημιουργία τοξικών παραγόντων που προέρχονται από μικρογλοία μέσω της αντιφλεγμονώδους δράσης του.

Η νόσος του Parkinson επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ασθενών και αλλάζει μέρος της καθημερινότητάς τους. Σε όλα τα στάδια της νόσου σημαντικός είναι ο ρόλος της φυσικής άσκησης για την διατήρηση και βελτίωση της κινητικότητας του ασθενούς και την παραγωγή ντοπαμίνης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί φυσικοθεραπεία.

Επειδή δεν υπάρχει μέχρι στιγμής μία θεραπεία ίασης από αυτήν, ο κάθε ασθενής είναι απαραίτητο να πάρει στα χέρια του τον έλεγχο των συμπτωμάτων της συγκεκριμένης νόσου για όσα χρόνια ακολουθήσουν την επίσημη διάγνωση και να επιβραδύνει την εξέλιξή της νόσου στο μέγιστο βαθμό.

Η νευροπροστασία που προσφέρει το Γανόδερμα στο πρώιμο στάδιο της νόσου έχει αποδειχθεί σε κλινικές μελέτες ως μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για την καθυστέρηση της έναρξης της νόσου και την αναχαίτιση της εξέλιξής της.